Hummus orzechowy

Dawno nie jadłam czegoś tak uzależniającego.
Ten hummus wciąga jak jedzenie czipsów na imprezie - wycierasz tłuste palce w dżinsy tylko po to, żeby zaraz zanurzyć rękę w paczce. Jakkolwiek nie polecam jedzenia hummusu palcami (chociaż... w sumie...), to naprawdę nie ma sensu odkładać talerza, bo zaraz trzeba by wyciągnąć kolejny. W połączeniu z chrupiącymi grzankami, oliwkami i sałatką marchewkowo-orzechową... Nie, nie mogę więcej o tym pisać, bo gotowa jestem pojechać teraz, w nocy, po cieciorkę.
Bardzo dziękuję Nigelli za pierwowzór przepisu.

Na sporą miskę hummusu (dla 3 bardzo głodnych osób):

• 2 puszki cieciorki
• 4-5 łyżek masła orzechowego (gładkiego albo z orzeszkami, byle nie czekoladowego)
• 2 ząbki czosnku
• 1 łyżeczka świeżo zmielonego kuminu
• sok z połowy cytryny
• szczypta soli
• 3 łyżki oliwy
• 1/2 - 1 łyżeczki ostrej papryki
• 2-3 łyżki jogurtu greckiego (weganie mogą pominąć, ale moim zdaniem bardzo tu pasuje)
• opcjonalnie - orzeszki ziemne do posypania

Cieciorkę odsączamy i razem z innymi składnikami wkładamy do blendera i miksujemy dopóty, dopóki naszym oczom nie ukaże się zupełnie gładka masa. Próbujemy i doprawiamy bardziej, jeśli chcemy.

Podajemy z grzankami. My mieliśmy do tego surówkę marchewkową - 2 marchewki utarte na grubych oczkach, z dodatkiem garści solonych, prażonych orzeszków ziemnych, sokiem z cytryny i dwiema łyżkami oliwy. Pomysł również od Nigelli.